آموزش انضباط شخصی با ۱۰ اصل ساده و شگفت‌انگیز

تعریف انضباط فردی پیشرفته از زبان ژان بقوسیان بنیانگذار مدیر سبز: کاری که باید انجام بدهیم، در زمانی که مقرر کرده ایم، حتماً انجام دهیم. مهم نیست که حوصله داریم یا خیر، سرحال هستیم یا خسته ایم! مهم این است که در هر شرایطی، کاری که باید انجام شود، حتماً انجام شود.

۱۰ اصل از اصول انضباط شخصی

اصل ۱: فراموش کردن انگیزه
انگیزه را فراموش کنید و به مغزتان بقبولانید و با خودتان تکرار کنید که در عین بی انگیزگی و بی حوصلگی هم همیشه می شود کاری انجام داد!

روزی در یک مصاحبه تلویزیونی از چاک کلوز (Chuck Close)، نقاش معروف آمریکایی می پرسند که برای نقاشی هایش چگونه الهام و انگیزه می گیرد؟ و او با نیشخند جواب می دهد: انگیزه برای مبتدی هاست، حرفه ای ها بلند می شوند و کارشان را انجام می دهند.

از بچگی ملکه ذهن ما کرده اند که هر وقت انگیزه انجام کاری را داشته باشیم، آن کار را خوب انجام می دهیم و بالعکس! انگیزه و انجام کار، دو معلوقه جدا از هم هستند و بایستی آنها را در ذهنتان از هم جدا کنید. هرو قت انگیزه و حوصله ندارید و خسته اید، این جمله را به خودتان بگویید: اصلاً امروز حوصله و انگیزه ندارم ولی می روم و این کار را عالی انجام می دهم.

اغلب وقتی کارتان را شروع می کنید و بخش کوچکی از آن را انجام می دهید، ناخودآگاه بدن و مغز در شرایطی قرار می گیرد که دوست دارند آن کار ادامه یابد. پس مرتب به خودتان بگویید که داشتن انگیزه و انجام کار، دو موضوع جداگانه است و برای پیشبرد کار، هیچ لزومی ندارد آنها همیشه باهم و در کنار هم باشند. می شود انگیزه نداشته باشی و کارت را بخوبی انجام بدهی!

گاهی اوقات افراد موفق دنیا بسیار بی انگیزه و بی حوصله اند ولی همیشه کارشان را حتی در عین بی انگیزگی و بی حوصلگی انجام می دهند، پس این ارتباط ذهنی را در مغزتان قطع کنید که انگیزه عامل انجام کارهاست زیرا اصلاً اینطور نیست! البته قصد ما به هیچ وجه زیر سوال بردن انگیزه نیست و قبول داریم که نتیجه انگیزه ی بالاتر، بهره وری بیشتر است. در اینجا ما فقط در مورد روزهایی صحبت می کنیم که انگیزه ندارید، در این حالت بازهم باید قبول کنید که می توانید کار خوب و باکیفیت انجام دهید. حتی الان که ما در حال آموزش انضباط شخصی به شما هستیم، شاید در یادگیری آن بی حوصله باشید اما خوشحال باشید که می خواهید تغییری ایجاد کنید.

ممکن است بپرسید که وقتی انگیزه ندارم، چگونه کار را شروع کنم و وقتی اصلاً دوست ندارم هیچ قدمی برای انجام آن کار بردارم، چه کار کنم؟ قانون ۲ دقیقه ای دیوید آلن که در کتاب Getting Things Done به آن اشاره شده، راه حل مشکل شماست. این قانون یاد می دهد که به خود بگویید: تنها ۲ دقیقه این کار حوصله بر یا سخت را انجام می دهم؛ یعنی اگر بدانید زمان انجام کار فقط ۲ دقیقه است حتی اگر انگیزه و حوصله هم نداشته باشید، آن کار را انجام می دهید. چرا؟ چون می دانید ۲ دقیقه بیشتر طول نمیکشد ولی اگر بدانید کارتان ۳ ساعت طول میکشد، شروع نمی کنید چون باید ۳ ساعت یک کار طاقت فرسا را انجام دهید.

یه یاد شعار شرکت نایک افتادیم: فقط انجامش بده!

با تقسیم بندی کارهای بزرگتر به بخش های ۲ دقیقه ای، می توانید تحول بزرگی را در زندگیتان ایجاد کنید و انضباط فردی خود را بسیار بالاتر ببرید. مثلاً شما باید با ۲۰ نفر از مشتریان تان تماس بگیرید ولی انگیزه و حوصله ای برای انجام این کار ندارید. یک تماس ۲ دقیقه ای با یکی از این ۲۰ نفر می تواند باعث ادامه روند کار شود و بی انگیزگی و بی حوصلگی را از بین ببرد. به همین راحتی! با این روش اکثر اوقات ۱ ساعت کار می کنید و کارها هم خیلی عالی پیش می رود.

روش خوبی بود؟ بله آموزش انضباط شخصی به شما عزیزان مثل آب خوردن است! (البته شوخی می کنیم)

اصل ۲: به دنبال پاداش بودن
عجله نداشته باشید تا به یکباره شاهد رخ دادن تغییرات بزرگ باشید.

در ابتدا شاید شنیدن این قصه خالی از لطف نباشد: مایک تایسون، بوکسر معروف بعد از تحمل ۳ سال زندان و فاصله گرفتن از مسابقات قهرمانی، برای برگشت دوباره به سطح قهرمانی، با یک مشکل بزرگ مواجه می شود و آن هم این است که او ۳ سال هیچ تمرین بوکسی انجام نداده و آمادگی بدنی لازم را برای برگشت ندارد! چراکه در این مدت نه تغذیه مناسبی و نه تمرین مناسبی داشته است.

مربی تایسون دست به کاری می زند که تقریباً از دید همه حرفه ای ها کار اشتباهی بود. او مسایقات مقدماتی را برای مایک ترتیب می دهد، یعنی قهرمان جهان باید با افراد مبتدی مسابقه بدهد. مایک وقتی وارد رینگ می شود، در عرض  چند ثانیه رقیب مبتدی خود را شکست می دهد و اولین برد خودش را کسب می کند. چند بازی به این صورت انجام می شود و بالاخره روزی میرسد که مایک با قهرمان آن موقع جهان مبارزه می کند. در کمال نابوری و تعجب، تایسون قهرمان جهان را در چند دقیقه شکست میدهد! در واقع چه اتفاقی می افتد: اینجا اثر برنده رخ داده است.

اگر در کاری موفقیتی کسب کنید، ناخودآگاه تشویق می شوید که آن کار را بیشتر و بهتر انجام دهید. وقتی حیوانات را در برابر حیوانات ضعیف تر از خودشان برای جنگیدن قرار می دهند (متأسفانه)، حیوان برنده حس جنگجویی اش بیشتر شده و جرئت پیدا می کند با حیوانات خیلی قوی تر از خودش روبرو شود و بجنگد. اگر برای رسیدن به هدفتان، در انجام کارهای کوچک برنده شوید قطعاً علاقه تان بیشتر شده و این حس، انگیزه شما را برای رسیدن به آن هدف بیشتر می کند. حتی اگر دقت کنید، ما تا این قسمت از مقاله با آموزش انضباط شخصی به زبان ساده، حس برنده بودن را به شما انتقال داده ایم.

حالا سوال اینجاست که چطور می توان از این اثر برنده (Winner Effect) برای بهبود انضباط فردی استفاده کرد؟ می توانید حجم کارها را کم کرده و یا کارها را ساده تر کنید. اثر برنده که جزو لاینفک اصول انضباط شخصی می باشد، باعث می شود که مرتب برنده شده و اعتماد به نفس و علاقه تان به انجام آن کار بیشتر شود. پس باید کارها را طوری برای خودتان طراحی کنید که در اوایل کار، مستلزم کمترین تلاش، کمترین زمان و کمترین تمرکز بوده تا در آن موفق شده و برنده شوید. در این صورت ناخودآگاه تشویق می شوید که آن کار را مجدد انجام داده و ادامه دهید.

نکته جالب: بازی انگری برد (angry Birds) مطابق تئوری اثر برنده طراحی شده، یعنی سازندگان این بازی، مراحل اولیه آن را طوری طراحی کرده اند که اگر در طول عمرتان بازی موبایلی هم انجام نداده باشید، به احتمال زیاد در همان اولین تلاش، اولین مرحله را می برید حتی اگر هیچ مهارتی نداشته باشید. همین که مرحله اول را تمام کردید؛ طبق اثر برنده، حس جنگجویی تان بیشتر شده و علاقه مند می شوید تا مرحله دوم را هم تمام کنید. با ادامه روند بازی، ترغیب می شوید تا مراحل خیلی سخت تر و پیچیده تر را هم انجام دهید. اگر بازی طوری طراحی شود که همان مرحله اول نتوان از آن عبور کرد و با شکست مواجه شد، به احتمال زیاد بازی را ادامه نخواهید داد.

فرض کنید قصد بهبود عادت های تغذیه تان را دارید، اگر هدف تان این باشد که فقط ناهار و شام ۲ قاشق کمتر غذا بخورید، رسیدن به این هدف کار بسیار ساده ای است. روزهای اول احساس موفقیت دارید و احساس می کنید که فرد بسیار قوی هستید چون به راحتی توانستید این چالش را پشت سر بگذارید. این موضوع ناخوداگاه باعث می شود که روزهای بعد، شاید ۳ قاشق کمتر غذا بخورید و به همین تریتیب این روال ادامه پیدا خواهد کرد.

اگر به دنبال تغییرات بزرگ و ناگهانی در زندگی باشید، قطعاً شکست می خورید. مثلاً اگر به خودتان قول دهید که از فردا یک رژیم سخت بگیرید، صبح زود بیدار شوید و ورزش کنید و… قطعاً بعد از مدتی دلسرد خواهید شد.

اصل ۳: پیدا کردن دایره برتری ها
بیشترین زمان خودتان را باید روی کارهایی بگذارید که در آن کارها حرفه ای هستید تا بدون انگیزه هم بتوانید آن کار را انجام دهید!

به گفته آقای وارن بافِت، یکی از ثروتمندترین افراد و سرمایه گذاران دنیا، ما باید دایره برتری های خودمان را پیدا کنیم. یعنی دقیقاً آن کارهایی را بیابیم که در آنها خیلی قوی هستیم و خیلی خوب انجام شان می دهیم. کافیست هر روز سعی کنید آن کارها را بیشتر انجام دهید و از انجام کارهای زیاد و متفرقه بپرهیزید. با این کار ایجاد انضباط شخصی بسیار راحت خواهد بود.

هر چقدر در انجام کاری مهارت بالایی داشته باشید؛ در عین خستگی، بی حوصلگی و بی انگیزگی هم می توانید آن کار را به خوبی انجام دهید ولی اگر در کاری مسلط نیستید و انگیزه و حوصله هم ندارید، ترجیح می دهید آن کار را کنار بگذارید. اگر هم انجام دهید شاید به خوبی انجام نشود. حداقل ۳ کاری که باید در آنها حرفه ای و عالی باشید تا کسب و کارتان به خوبی پیش برود را یادداشت کنید.

اگر در آن کارها عالی نیستید، وقت بیشتری را برای یادگیری و کسب آن مهارت ها بگذارید. وقتی مهارت تان به حد قابل قبولی رسید، می توانید آن کار را با داشتن انضباط فردی به راحتی انجام دهید یعنی حتی اگر حوصله هم نداشته باشید، باز آن کارها را انجام می دهید.

اصل ۴: داشتن دلایل قابل قبول برای انجام یک کار
اگر دلیل کافی برای شروع یک کار بزرگ ندارید، آن را رها کنید و چنانچه دلیل قابل قبولی داشتید و شروع کردید، لطفاً درباره نتیجه اصلاً فکر نکنید.

تا اینجا به حد کافی درباره آموزش انضباط شخصی و نکات و استراتژی های لازم برای پیشبرد آن توضیح دادیم. اما یادمان رفت که بگوییم: قبل از شروع هر کاری، سعی کنید دلیل قابل قبولی برای انجام آن کار پیدا کنید. بعد از این که کارتان را شروع کردید، دیگر حق ندارید بگویید آیا انجام این کار درست بوده یا اشتباه؟ اغلب افراد می دانند چه کاری انجام می دهند، روش انجام آن را هم می دانند و مهارتش را هم دارند ولی واقعاً دلیل انجام آن کار را  نمی دانند. مثلاً سر کار رفتن خیلی از کارمندان که رئیس خیلی خوب و خوش اخلاقی هم ندارند، برایشان یک چالش است.

واقعاً برای آنها خیلی سخت است که بجای تشویق، فردی را ببینند که مرتب ایراد می گیرد! آنها چطور می توانند یک دلیل خوب پیدا کنند تا کارشان را باانگیزه و باکیفیت انجام دهند! شاید یکی از دلایلشان، خانواده و رفاه آنها باشد و یا وجدان کاری، آنها کارشان را انجام می دهند حتی اگر کسی هم توجهی نکند. پس باید دلیل محکمی داشته باشید که چرا کاری را به خوبی و با دقت انجام دهید.

قطعاً شروع و رها کردن خیلی از کارها به خاطر نداشتن دلیل کافی برای انجام آن کار می باشد. مثلاً اگر دلیل خیلی از افراد برای نواختن یک ساز، چشم و همچشمی باشد، خیلی زود انگیزه کار را از دست می دهند. وقتی دلایل عمیق و قانع کننده ای برای انجام کاری وجود ندارد، آن کار خیلی زود رها شده و معمولاً نتیجه آن هم مفید نخواهد بود. دقیقاً مثل اینکه وارد یک بزرگراه یکطرفه شده اید و باید رانندگی کنید چون هیچ راه خروجی و دور زدنی وجود ندارد. شما آن کار را شروع کرده اید و نباید بعد از شروع کار به دلیل آن فکر کنید و در واقع موظف هستید تا آخر آن را پیش ببرید.

اصل ۵: قطع نشدن زنجیر
اگر کاری را به صورت تدریجی و مداوم انجام دهید و فقط یک روز در انجام آن کار وقفه ای پیش بیاید، مغز آمادگی بسیار بالایی پیدا می کند که روزهای بعدی هم آن کار را انجام ندهد.

این اصل سال ها قبل توسط یک کمدین معروف مطرح شد. وقتی از او پرسیدند که چطور یک کمدین جهانی شدی؟ او در جواب گفت که من فقط نگذاشتم هیچ وقت زنجیره کارهایم قطع شود. هنگامی که منظور او را از این جمله پرسیدند، گفت: «سال ها قبل که من کمدین خوبی نبودم، انتخاب کردم که بهترین کمدین شوم. برای همین تصمیم گرفتم روزی فقط ۵ دقیقه برای خودم یک لطیفه روی کاغذ بنویسم و به خودم قول دادم که در عمرم یک روز هم این اتفاق قطع نشود.» او در دفتر کار خود یک تقویم بزرگ نصب کرده بود و هر روز که این کار ۵ دقیقه ای را انجام می داد، روی تاریخ آن یک ضربدر می کشید. او به خودش قول داده بود که این ضربدر ها همیشه و پیوسته باشد و روزی نباشد که این کار را انجام نداده باشد.

به این مثال توجه کنید: افرادی که رژیم غذایی می گیرند و رژیم شان خوب پیش می رود، اگر یک روز تصمیم بگیرند که فقط یک نان خامه ای بخورند و بعد بازهم با قدرت به رژیم گرفتن شان ادامه بدهند، احتمالا روز بعد ۴ یا ۵ تا نان خامه ای می خورند و چند روز بعد هم هیچ رژیمی در کار نیست!

در مثالی دیگر: دوستانی که تصمیم به ترک سیگار و یا مواد مضر می گیرند، شاید راه ترک را به خوبی پیش بگیرند اما آن روزی که تصمیم گرفتند یک بار خطا کنند و فقط یک بار سیگار بکشند، مغز را آماده می کنند تا به حالت قبلی برگردد. این آموزش انضباط شخصی برای همه حتی برای افراد سیگاری نیز می تواند مفید و موثر باشد.

پس این اصل خیلی ساده است: شما باید یک سری کارهای جدیدی را انجام بدید ولی به این شرط که هیچوقت نباید این زنجیره را قطع کنید. پیشنهاد ایران فاندر این است که یک تقویم بزرگ با یک ماژیک برای خودتان تهیه کرده و حداقل هایی (مثل ۵ دقیقه کتاب خواندن، نه بیشتر و نه کمتر) را برای خودتان تعریف کنید. هر زمانی که آن کار را انجام دادید، روی تقویم ضربدر بزنید. اگر روزی به هر دلیلی اصلاً نتوانستید کتاب بخوانید، برای آن روزتان، یک جریمه سنگین برای خودتان تعیین کنید، مثلاً برای ۵ دقیقه کتاب نخواندن، روز بعد باید ۱ ساعت کتاب بخوانید.

یک فیل را چطور می‌شود خورد؟ شما بدون نیاز به اراده ی بالا، می توانید کارهای بسیار بزرگی را انجام دهید. اغلب کارآفرین ها و مدیران برای تمام شدن کارهایشان عجله دارند. البته عجله با شتاب کاملا متفاوت است. پس بهتر است به جای عجله بی مورد برای اتمام کاری، سعی کنید زمان انجام بعضی از کارها را طولانی تر کنید و کاری را که می خواستید در طول یک ماه انجام دهید را در ۳ ماه زمان بندی کنید و هر روز یک بخش کوچکی از آن را انجام دهید.

به قول آقای برایان تریسی: اگر قصد خوردن یک فیل را دارید، تنها راهکار این است که آن را لقمه لقمه بخورید! توجه داشته باشید که باید حجم دیگر فعالیت های روزانه تان را کم کنید تا قطع شدن زنجیر رخ ندهد. اگر به خودتان قول بدهید که روزی یک ساعت مطالعه کنید، مطمئن باشید بعد از چند روز این زنجیره قطع می شود و ضربدرها روی تقویم زده نمی شود.

اصل ۶: پاداش دهی
یک فرق بسیار بزرگ بین افراد موفق و افراد ناموفق وجود دارد! افراد موفق مرتب به خودشان پاداش می دهند و افراد ناموفق مرتب خودشان را مجازات می کنند.

پلیس کانادا در یک منطقه بصورت آزمایشی سعی کرد تا جلوی تخلفات رانندگان جوان را بگیرد. برای اینکار بصورت موقت، جریمه را حذف کرد و بجای آن، برگه تشویقی داد. چه اتفاقی افتاد؟ جوانانی که به تازگی گواهینامه رانندگی گرفته بودند، وقتی پلیس دستور توقف آنها را می داد، یک حس قدرت و موفقیت به آنها دست می داد و پلیس بعد از چک کردن گواهینامه بجای جریمه کردن آنها، یک برگه تشویقی می داد.

پلیس با رستوران ها، مکان های تفریحی و سینماهای اطراف صحبت کرده بود و جوان ها می توانسند با داشتن برگه های تشویقی در آن رستوران ها بصورت رایگان غذا بخورند. آماری که بعد از چند ماه منتشر شد، شگفت آور بود؛ این آمار نشان داد که میزان خلاف های رانندگی توسط جوان ها به ۵ درصد کاهش پیدا کرده است. پس می توان نتیجه گرفت پاداش دادن بسیار قدرتمندتر از مجازات کردن است و به عنوان فرد موفقی که انضباط بالایی دارد، باید مرتب به خودتان پاداش دهید. اگر مرتب به خودتان پاداش ندهید، موفق نمی شوید که کارهای مفیدتر بیشتری را انجام دهید!

مهمترین نکته در مورد آموزش انضباط شخصی این است که بدانیم چطور به خودمان پاداش دهیم؟ پاداش دادن نباید احساسی باشد و باید معیاری برای آن تعریف شود. مثلاً برای روزی ۵ دقیقه کتاب خواندن، سیستم پاداش دهی خودتان را اینطور تعریف کنید که آن هفته هایی که به طور کامل وظیفه خودتان را به درستی انجام داده اید، آخر هفته به خودتان یک شام یا یک ماساژ پاداش دهید. برای یک کارآفرین یا یک مدیر، بهترین پاداش می تواند این باشد که در ساعات کاری وسط هفته، به خودشان مرخصی داده و به دنبال کار مورد علاقه شان بروند.

افراد موفق نباید زمانی که کار خوبی را انجام می دهند، به خودشان بگویند که آن کار وظیفه من بوده، خیر! وظیفه شما نبوده و شما هم حق دارید در قبال انجام کار درست، لذت ببرید و به خودتان پاداش دهید. برای خودتان معیارهایی داشته باشید، هر هفته که کار خوبی انجام دادید و به آن معیارها رسیدید، به خودتان پاداش بدهید. چراکه این پادش ها عزم تان را بیشتر می کند و در عین بی حوصلگی می توانید کارهای بهتر و بیشتری را انجام دهید.

یک روز صبح که باید کار بسیار سختی را انجام دهید، اگر بدانید که شب قرار است با دوستانتان به استخر بروید، باعث می شود با وجود بی انگیزگی کارتان را عالی انجام دهید تا به آن پاداش برسید. پس پاداش ها کم کم باعث می شود که حتی اگر حوصله نداشته باشید، بتوانید به نحو احسن کارهایتان را انجام دهید چون می دانید بعد از آن، یک پاداش خیلی خوبی در انتظار شماست.

اصل ۷: تصمیم های محدود
ما در طول روز قادر به گرفتن تعداد محدودی تصمیم می باشیم. در واقع انرژی یا توان تصمیم گیری ما نامحدود نیست و هرچه توان خودمان را سر تصمیم های کم ارزش تلف کنیم، انرژی مان زودتر تحلیل می رود.

آیا تابحال به این موضوع فکر کرده اید که چرا افراد موفق خودشان رانندگی نمی کنند یا حتی خودشان صبح ها تصمیم نمی گیرند که چه چیزی بخورند؟! اغلب افراد معروف دنیا همانند کارآفرین های رده های جهانی یا رئیس جمهورها هیچ وقت خودشان انتخاب نمی کنند که صبح ها چه لباسی بپوشند. یک دستیار دارند که کت و شلوار، لباس و همه چیز آنها را آماده کرده و آنها فقط می پوشند. گفتیم که تعداد و قدرت تصمیم گیری ما محدود است، حتی اگر تصمیم های کوچک هم بگیریم، باز هم آنها را خرج کرده ایم.

ما نباید قدرت تصمیم گیری های مهم روزانه خودمان را برای تصمیم های کوچک و بیهوده تلف کنیم. تمرکز زیاد بر روی تصمیمات خیلی کوچک باعث می شود که انرژی و آمادگی تان را برای انجام کارهای سخت و تصمیمات بزرگ از دست بدهید.

پس اگر روزی قرار است کارهای خیلی سختی انجام دهید و حوصله و انگیزه تان کم است، سعی کنید تا حد ممکن تصمیم های کمتری را بگیرید که بسیار تأثیرگذار خواهد بود. اگر روزی  بی حوصله و بی انرژی بودید، به جای ماشین شخصی با آژانس یا اسنپ سر کارتان بروید. کم کردن تعداد تصمیم ها می تواند اثرات زیادی در کیفیت تصمیم گیری ها داشته باشد. مدیران زیادی هستند که تمام کارهای خود را واگذار کرده اند اما دچار افسردگی شده اند، می دانید چرا؟ چون فقط کارها را واگذار کرده اند اما در اصل تصمیم ها را واگذار نکرده اند و در هر ساعت باید ۳۰ یا ۴۰ سوال را پاسخ دهند. اینکه فقط کار را واگذار کنید و تصمیم ها را نه، هیچ فایده ای ندارد!

شاید هم اکنون به خوبی درک کنید که اهمیت آموزش انضباط شخصی چقدر مهم است. ما اهمیت انضباط فردی را برای علاقه مندان به موفقیت، همانند نفس کشیدن می دانیم.

اصل ۸: تغییر محیط
اغلب افراد وقتی در یک محیطی قرار می گیرند، ترجیح می دهند کوچکترین تغییر را در آن محیط ایجاد نکرده و همان محیط را بپذیرند. (اثر پیشفرض)

آموزش انضباط شخصی پیشرفته: یکی از بهترین روش ها برای اینکه خیلی اراده را درگیر نکنید و بتوانید کارها را درست انجام دهید، تغییر محیط است. خیلی از افراد هیچوقت متوجه نمی شوند که دلیل انجام خیلی از کارها، شرایط محیطی است. محیط باعث می شود که ما توجیه شویم که الان بنشینیم، بخوابیم، استراحت کنیم، کتاب بخوانیم، کار کنیم و خیلی از تصمیم های دیگر! شما اگر در محیط کتابخانه قرار بگیرید، احتمال اینکه تشویق شده و کتابی را بخوانید، خیلی بیشتر از محیط خانه است. مطمئن باشید که در خیلی از مواردی که اراده بالا برای انجام آن نداشتید، الان اگر کمی فکر کنید، با تغییر محیط می توانستید آنها را با اراده بالا انجام دهید.

چطور می توانیم از این اصل برای بهبود انضباط فردی خودمان استفاده کنیم؟ شما باید محیط خودتان را طوری بچینید که کارهای مفید را راحت تر انجام دهید. مثلاً بجای مطالعه در خانه با سر و صدای بچه ها، باید محیط خود را تغییر بدهید و اگر می توانید، به پارک یا کتابخانه رفته و مطالعه کنید. کار همان مطالعه کردن است ولی رفتن به کتابخانه انرژی خیلی کمتری از شما تلف می کند چون محیط، مخصوص مطالعه است و هیچ عامل بیرونی نمی تواند مزاحم مطالعه شما باشد.

پس شما هم باید با پیدا کردن راهکارهایی برای تغییر محیط، کارهای تان را خوب پیش ببرید. مثلا وقتی می خواهید شب ها قبل از خواب کتاب بخوانید، یک راهکار می تواند این باشد که  هنگام دراز کشیدن، کتاب دم دست تان باشد تا نیاز نباشد بعد از دراز کشیدن، بلند شوید. چه تغییراتی می توانید در محیط کارتان انجام دهید تا کارهای تان خوب پیش برود؟ مثلاً اگر می خواهید هنگام کار کردن، همکارانتان یا هر کس و هر چیز دیگری مزاحم تان نشود تا بتوانید کارتان را درست انجام دهید، راهکار این است که در اتاق تان را قفل کرده و گوشی خود را سایلنت کنید؛ در این صورت بدون اینکه به خودتان فشار بیاورید، می توانید کارتان را به خوبی انجام دهید.

اصل ۹: حذف اراده
این اصل یعنی اینکه ما چگونه می توانیم کارهای خودمان را مستقل از اراده انجام دهیم.

در این قسمت می توانید آموزش انضباط شخصی بدون اراده را تجربه کنید. از اینجا شروع کنیم که اصطلاحی به نام انرژی فعال سازی کار وجود دارد و آن هم یعنی انرژی لازم برای انجام دادن هر کاری! مثلاً اگر بخواهید یک لیوان آب بخورید و آب در یخچال باشد، باید از پشت میزتان بلند شده، به آشپزخانه رفته، یک لیوان پیدا کنید، در یخچال را باز کرده و آب را داخل آن ریخته و بخورید. حالا اگر یک لیوان پر از آب روی میزتان وجود داشته باشد، انرژی فعال سازیِ کار خیلی کمتر است و بدون بلند شدن می توانید آب بخورید.

چگونه بدون اراده می توان کارهای سخت و بزرگ انجام داد:

• انرژی شروع کارهای مفید را کم کرده و انجام آنها را آسان تر کنیم.
• انرژی شروع کارهای نامفید را زیاد تر کرده و انجام آنها را سخت تر کنیم.

اگر شما زیاد نوشابه گازدار می خورید، نوشابه گازدار را در عقب ترین قسمت یخچال قرار دهید و اگر آب با چند قطره لیمو را در دسترس قرار بدهید، بدون اراده آب را برمی‌دارید. همیشه به این فکر کنید چه کارهایی در طول روز حتماً باید انجام شود. چطور می توانید انرژی شروع انجام این کارها را کم کرده و زمانی که حوصله نداشتید، بتوانید آن کارها را پیش ببرید؟ مثلاً هنگام رسیدن به محل کارتان، موبایل تان را یا خاموش کرده و یا به صورت روشن، در کِشویی قرار داده و در آن کِشو را ببندید. در این صورت دیگر وسوسه نمی شوید که پیام های تان را چک کنید چون اصلاً موبایل در دسترس تان نیست.

این اصل از اصول انضباط شخصی یک راهکار سیستمی است و توجه ویژه به آن می تواند زندگی و کسب و کار شما را متحول سازد.

اصل ۱۰: داشتن راهکار سیستمی
تا جای ممکن برای انجام کارها، بر روی انگیزه، انرژی و حافظه حساب نکنید، بلکه یک راهکار سیستماتیک پیدا نمایید.

مثال: فرض کنید در خانه هستید و باید در جای دیگری به خانواده تان بپیوندید. قرار است لپ تاپ تان را هم با خودتان ببرید. یک راه برای فرموش نکردن لپ تاپ این است که یک یادداشت جلوی دیدتان بگذارید.

مثال بعدی: اینکه سوئیچ اتومبیل را در جیب کت یا شلوارتان قرار دهید. پس این امکان خطا وجود ندارد که به پارکینگ رفته و کلید اتومبیل همراه‌تان نباشد چون هر بار که از خانه خارج می شوید، کت و شلوارتان هم همراهتان است. الان قادر هستید اغلب کارهایی را که نمی توانید حتی با تلاش و ارداه و انرژی هم انجام دهید، با طراحی یک سیستم بدون خطا حتماً انجام دهید. چون شرایط را طوری چیده اید که امکان انجام نشدن کار مورد نظرتان، وجود نداشته باشد.

یک راهکار سیستمی برای یادآوری انجام کارها چیست؟ همه ما از این موضوع آگاه هستیم که اغلب اپلیکشن های Android و IOS دارای برنامه های یادآور می باشند. شما با یادآور مکانی (GEO Location) و روشن نگه داشتن GPS خود می توانید تعیین کنید که هر وقت از خانه یا شرکت خارج می شوید، کارهایی را به شما یادآوری کند. مثلاً اگر نیاز است برای خانه خریدی انجام دهید، نمی توانید یادآور زمانی بگذارید چون زمان دقیق خروج از شرکت را نمی دانید ولی زمانی که از شرکت خارج می شوید، GPS تشخیص می دهد که شما از محل خارج شدید و یادآوری می کند که باید خرید کنید.

توصیه پایانی

هدف از انضباط شخصی برای کسب موفقیت در زندگی و کسب و کار این نیست که ما تبدیل به یک دستگاه مکانیکی شویم! باید آگاه شوید که لزوماً نباید همیشه موفق و همیشه بدون نقص باشیم و سر زمان مقرر کارمان را تمام کنیم. ما تلاش خودمان را می کنیم تا انضباط فردی خودمان را افزایش دهیم و سعی می  کنیم دستاوردهای زیادتری داشته باشیم. روزی که کارها طبق روال پیش نرفت، باید با خودمان مهربان باشیم، نه اینکه خودمان را مجازات کنیم و عذاب وجدان بگیریم.

ما باید سعی کنیم که مجموعه ای از راهکارهای سیستمی داشته باشیم تا با مشکلات کمتری مواجه شده و کارها را بهتر پیش ببریم. به همین سادگی! بیش از حد از خودتان توقع نداشته باشید و سعی کنید تا جایی که از دست تان بر می آید، اصول انضباط شخصی را به کار گرفته و گام های بزرگی برای پیشرفت خود و کسب و کارتان بردارید.

اگر از خواندن این مطلب لذت بردید و توانستیم با آموزش انضباط شخصی کمکی به شما کنیم، خوشحال می شویم نظرات خود را در بخش کامنت ها با ما به اشتراک بگذارید و خوشحال تر خواهیم شد تا با انتقادات و پیشنهادات سازنده تان، ما را در مسیری که در پیش گرفته ایم، یاری رسانید.